SENSİZLİĞİN SESSİZLİĞİ

Yoksun..
Sensizliğin her anı canımı yakıyor…

Saniyeler acımasız,

Dakikalar geçmek bilmiyor,

Saatlerin anlamı yok!

Her bir gün birer asır sen yokken.

Sensizliğin sessiz gemisindeyim artık ben

Usul usul seni sevmeye çalışırken,

Dalgaların bir kıyıdan bir kıyıya savuruyor beni.

Ve ben, her dalgaya seni soruyorum savrulurken.

Rüzgarların hırçın,

Bitmek bilmiyor fırtınaların…
Issız adalarında sığınabileceğim tek limanım-sen-

Yoksun !

Sensizliğin sessiz gemisindeyim artık ben

Usulca ilerliyorum terk ettiğin düşlerimde.

Kurduğum masalı yaşıyorum kendimce.

Hayalin hep gözümün önünde.

Sensizliğe uyanmaktansa,

Rüyalarımda seni yaşamak geliyor içimden.

Her yeni sensiz güne uyandığımda,

Nefessiz kalıyorum ben.

Çünkü;

Yoksun sen!

Sensizliğin sessiz gemisindeyim artık ben

Çok uzaklarda bir deniz feneri ışık saçıyor karanlığıma.

Uzak olduğu kadar, yakınımda…

Ve ben ona her yaklaştığımda,

Bir zamanlar güneşim olduğun geliyor aklıma

Güneşin yerini doldurabilir mi taştan bir deniz feneri?

Yada güneş gibi ısıtabilir mi içimi?

Kör etmiş ışığın gözlerimi.

Aydınlatmıyor şimdi hiçbir ışık bedenimi.

İsyanlarda yine yüreğim.

İsyanlar; göz yaşlarım…

Denize düşen son bir damla göz yaşımla,

Batıyor güneşim yalnızlığın ufkunda.

Sensizliğin sessiz gemisindeyim artık ben

Çığlıklar atıyorum derinliklerimden

Her bir damla göz yaşımda artan sevgim,

Şimdilerde dolup taşıyor içimde…

Bir zamanlar canımı yakan sevginle atıyor kalbim.

Sensizliğin sessiz gemisindeyim artık ben

Ve bu gemi her geçen gün uzaklaştırıyor seni benden.

Donuk,buz mavisi bakışların

Oysa yıldızlarımdı onlar,

Her baktığında içimi ısıtan…

“geçmişe dönmek imkansız” diyorum içimden

“yeter artık,kurtul şu gemiden!”

Ama nereye gidebilirim ki ben,

Dört bir yanım sularla çevriliyken?

Sensizliğin sessiz gemisindeyim ben yine

Dalgaların buz tutmuş kayalıklara savuruyor beni.

Kayalıklar;donuk,buz mavisi…

Ve her çarpışında bu gemi,

Biraz daha paramparça,

Kalbim gibi…

Son bir umut seni soruyorum dalgalara.

Son bir çırpınış dondurucu sularında.

Bakışların; derin mavi,

İçimi donduruyor adeta…

Sessizliği çığlıklarım bozuyor gecenin karanlığında.

Dalgalar sessizce ortak oluyor acıma.

Ve sensizliğin sessizliğinde,

Boğuluyorum bende sessizce…

bi zamanlar böyle hissettiğimi sanıp yazmışım şimdi tebessüm ediyorum bir çocuğun ağzından çıkmış bu kadar büyük sözlere :)