Adeta kar gibi

Bir umut hala kar yağsın diye bekliyorum için için...öyle bir yağsın ki her yer bembeyaz olsun bütün her yerde beyazın senfonisi çalsın. hatta aylarca yağsın hiç yaz gelmesin istiyorum resmen.. ama abartmasında tabii... öyle kar yüzünden eve hapsolmayalim mesela veya sadece monoton birer pamuk parçası edasıyla yere süzülmesin kar taneleri Gokyuzunden.Arada tipilere kar firtinalarinada ihtiyac var.ama şimdilik keşke kar yağsa demekle yetiniyorum sadece.
Bilmen farkettiniz mi? kara olan özlemimi aynı aşka olan özlemim gibi dile getiriyorum ben..İkisininde doğasında farklılık var.ikiside dengemizi bozuyo ve ne zaman kar yağsa yada aşık olsak gündemimize oturuveriyor.Formülü belli olmayan birer iksir gibi büyülüyorlar bizi. Ve iste o zaman dünya onların etrafında donüyor.
kar ilk yağmaya başladığında hep yağsın hiç durmasın istiyoruz buyusune kapılıp... ama hepimiz cok yağınca dayanamayip "ya lütfen güneş acsın" diyebiliyoruz.hiç düşünmeden ardından gelicek özlemi...Çabuk vazgeçiyoruz kardan,sıkılıyoruz ayni askta oldugu gibi! Günesin sıcaklığını ozleyiveriyoruz karın soğuğu icimize isledikce. Usumekten korkuyoruz galiba kim bilir...
belkide ondan en ozeli karın soğuğu seni usuturken yanında seni isitabilecek birinin olması iste o zaman kar ve ask yan yana geliyor, beyazın senfonisi arasında kıpkırmızı aşk kokuyor her yer.
şimdi siz karar verin ben aşkı mı özledim yoksa karın yağmasını mı?